Tag: París

Þessi færsla er framhald af þessari hér.

Á laugardagsmorguninn var komið að stóra málinu fyrir mig; Notre Dame. Við höfðum fundið okkur skoðunarferð með Fat Tire Tours þar sem fyrst var farið í Sainte Chapelle og svo í Notre Dame kirkjuna áður en við klifruðum upp í turnana. Við hittum Sophie, leiðsögumanninn, fyrir utan Hæstarétt Frakklands, og héldum svo í Sainte Chapelle.

Sainte Chapelle Kapellan var reist á 13. öld, og glerið í steindu gluggunum er 70% upprunalegt. Kapellan er á tveim hæðum, á þeirri neðri fékk almenningur að biðja, en á efri hæðinni mátti aðeins aðallinn tilbiðja sinn guð. Sagan segir að Lúðvík 9. hafi keypt þyrnikórónu krists, komið með hana til Parísar og byggt Sante Chapelle yfir hana. Þyrnikórónan kostaði fjórfalt meira en byggingin, og byggingin er svo falleg að maður bara trúir því ekki! Mér fannst neðri hæðin svo falleg að ég trúði ekki að efri hæðin gæti verið fallegri – en ég varð hreinlega orðlaus yfir henni.

Þegar við vorum búin að skoða báðar hæðir kapellunnar héldum við í Notre Dame, fyrst í kirkjuna sjálfa, en hún tekur 6.000 manns! Bygging kirkjunnar hófst árið 1163 og tók 250 ár að klára hana. Í samanburði tók aðeins 6 ár að byggja Sante Chapelle. Konungurinn kostaði Sante Chapelle en Notre Dame var byggð fyrir almenningsfé.

Það eru 387 tröppur upp í turna Notre Dame, svo þar með var maður búinn með þrekæfingarnar þann daginn! Útsýnið var mergjað, og mér þótti mjög gaman að „hitta“ ufsagrýlurnar sem Victor Hugo gerði að persónum í Hringjaranum í Notre Dame og Disney vakti til lífsins fyrir lítilli stelpu.

Eftir tröppuþrekið fórum við aðeins á stúfana að versla, m.a. í C&A, HM og Primark. Ég gat ekki betur séð en að það væri bara ein eða tvær Primark í París, og ég hef sjaldan eða aldrei lent í þvílíkri örtröð! Öryggisverðir hleyptu inn í búðina í hollum, og ég hef aldrei séð svona raðir og troðning. Vá – þetta geri ég ekki aftur.

Á sunnudeginum voru allir frekar rólegir nema við hjónin, við drifum okkur í tvo „FreeWalkingTours“ með Discover Walks. Fyrst um morguninn hittum við hópinn og leiðsögumanninn Ben fyrir utan Parísaróperuna, og héldum í Paris Landmarks túrinn. Húsið þótti mér ótrúlega fallegt og virðulegt að utan, en er víst ótrúlegt að innan – því miður höfðum við ekki tök á að skoða hana að innan. Við vorum leidd um hliðargötur og heyrðum sögur af konungum og öðru merku fólki.

Eftir gönguna fórum tylltum við okkur aðeins en ákváðum svo að fara í Parísarhjól sem stóð á Place de la Concorde. Ég held ég hafi aldrei verið jafn lofthrædd, og ég er samt lofthrædd! Það voru ca 4-6 í hverjum klefa, en klefinn var ekki meira lokaður en það að maður gat stungið höndunum út úr honum. Auk þess var Parísarhjólið færanlegt, en það ferðast milli staða og hefur t.d. verið í Birmingham og Bangkok. Já, það stóð bara á einhverju gámadóti. En útsýnið var ótrúlegt!

Eftir léttan hádegisverð gengum við upp að Moulin Rouge, þar sem við hittum leiðsögumanninn Audrey frá DiscoverWalks og gengum með henni ásamt hóp um Montmartre-hverfið. Þar gengum við t.d. framhjá vinnustofu Picasso, skoðuðum vínekru og enduðum hjá Sacre Coeur basilíkunni. Fólk safnast greinilega saman við basilíkuna, en þar var þvílík mannmergð. Vegna þess hvað það var löng röð inn í basilíkuna, þá gáfum við okkur ekki tíma til að fara þar inn – enn eitt atriðið sem þarf að gera í næstu Parísarferð! Á leiðinni aftur á hótelið gengum við í gegnum húsagarðinn við Louvre, en enn og aftur hrjáði okkur tímaskortur og því fórum við ekki inn á safnið sjálft.

Það er svo óendanleg saga í París og svo margt að skoða, að ein helgarferð er bara rétt rjóminn, og erfitt að velja hvað á að gera á svona stuttum tíma. En við þurfum klárlega að fara aftur til Parísar, það er svo margt eftir að sjá og skoða!

Þegar ég byrjaði að blogga um Varsjá komst ég að því að ég þurfti líka að tjá mig um París, jafnvel þótt það sé orðið ár síðan. Hver veit, kannski kemur meira seinna? Af nógu er að taka!

Við fórum til Parísar í apríl 2017, en hvorugt okkar hafði verið eitthvað voðalega æst yfir að fara þangað. Við höfðum heyrt marga dásama París, og tókum því bara með fyrirvara – en borgin gersamlega heillaði okkur! Þegar við ákváðum að fara til Parísar var eiginlega það eina sem heillaði mig að sjá Notre Dame og fara upp í turnana, en það skrifast á hvað ég hélt mikið á Disney myndina um Hringjarann frá Notre Dame sem barn.

Við keyrðum suður, gistum á Keflavík Bed and Breakfast – sem er alveg frábær byrjun á fríinu (eða endir ef því er að skipta), og flugum svo út morguninn eftir með Icelandair. Á Keflavík Bed and Breakfast er boðið upp á að geyma bílinn, sækja og skutla á flugvöll, gistingu og morgunmat. Frá því að við prófuðum þjónustuna þeirra fyrst, höfum við verið þar í öll skipti sem við förum erlendis, að Hollandsferðinni 2017 frátalinni.

Við gistum á Hotel Mercure Paris Centre Tour Eiffel, sem var bara ljómandi fínt og þrifalegt. Hótelið var mjög stutt frá Eiffelturninum, svo maður sá í hann út um gluggann. Morgunmaturinn var góður og hótelbarinn gerði alveg prima kokteila!

Við bókuðum okkur ferð með leiðsögumanni í Eiffelturninn, en hann var bara rétt handan við hornið frá hótelinu okkar. Við fórum þangað strax fyrsta daginn, bara eftir að við höfðum innritað okkur á hótelið.

Leiðsögumaðurinn hét Kevin, var mjög klár og þekkti söguna vel. Hann kynnti borgina vel fyrir manni, en hann gekk með okkur hringinn í turninum og benti okkur á helstu kennileiti og sagði okkur sögu þeirra, auk þess að segja sögu turnsins sjálfs. Innifalið í ferðinni var svokallaður „Skip-the-line“ miði, svo við þurftum ekki að bíða í röð – mæli eindregið með því, röðin var heljarlöng.

Turninn er 324 metra hár, en fyrsta stopp er í 115 metra hæð. Lyftan upp á fyrsta pallinn er utanáliggjandi (en ekki hvað, turninn er bara víravirki!) og hnén voru við það að gefa sig – ég sver það!

Kevin var með okkur í um klukkustund, en svo kvaddi hann okkur í turninum. Þá gátu þeir sem vildu farið alveg upp í topp – og heilög María hvað það var hátt uppi.

Við vorum átta manna hópur í París, svo við bókuðum skoðunarferð um Versali sem var bara fyrir hópinn okkar. Við vorum sótt á hótelið og keyrð í Versali þar sem við hittum leiðsögumanninn okkar, Pauline. Hún var mjög skemmtileg og fróð, sagði okkur margar sögur af kóngafólki og þjónustufólki þar sem hún fylgdi okkur um bæði höllina og garðinn. Ferðin var hálfur dagur, en við vorum komin aftur á hótelið um 14.00.

Það er eiginlega ótrúleg upplifun að koma í Versalahöllina, þvílíkur íburður! Öll gylling er ekta gull!

Um kvöldið héldum við í kvöldverðarsiglingu um Signu á fleyinu Le Calife, en það var alveg frábært! Sigling með góðum vinum í frábæru umhverfi á hlýju vorkvöldi – þetta er held ég það sem lífið snýst um!

Seinni hlutinn dettur inn fljótlega, en ég mæli klárlega með ferð með leiðsögumanni um Eiffel og Versali!

Lestu um framhald Parísarferðarinnar hér.